Matteo Cremona rođen je 1981. u Comu, u Lombardiji. Kao strip-crtač debitirao je 2003. u kolekciji “I vizi di Pinketts”. Nedugo zatim pridružio se crtačkom staffu serijala “John Doe” izdavačke kuće Editoral Eura za koji potpisuje tri epizode. S Robertom Recchionijem, s kojim je radio na ovom stripu, ponovno surađuje 2008. na četiri epizode serijala “David Murphy 911” za Panini Comics.
U milanskoj Umjetničkoj školi predaje od 2008. do 2012. te ujedno započinje suradnju s izdavačkom kućom Sergio Bonelli Editore i debitira na “Mexican Standoff”, devetom broju serijala “Le Storie” po scenariju Diega Cajellija. Nova suradnja s Recchionijem slijedi na serijalu “Siročad” za koji crta nekoliko epizoda u prvoj, drugoj i petoj sezoni, a na projektu “Mister No Revolution” koji izlazi u sklopu Audacea, Bonellijeve podetikete namijenjene odrasloj publici i tematici, potpisuje četiri epizode – dvije samostalno, dvije u suradnji s Alessijem Avalloneom.
Cremonin rad na “Siročadi”, a pogotovo na miniserijalu “Mister No Revolution” sjajno ilustrira novu fazu Bonellijeve produkcije koja se od 2011. i smrti legendarnog Sergia Bonellija ne prestaje mijenjati. Osim osvježavanja koncepta jasnim pokušajem modernizacije i novim junacima poput Siročadi ili ulaska na albumski teritorij nalik na francusko-belgijski strip kroz Audace i tematski atipične stripove poput “Cani Sciolti” Gianfranca Manfredija koji se bavi šezdesetosmaškim studentskim neredima, jasan se napredak vidi u evoluiranom pristupu crtežu. Oslobođen restrikcija klasičnog “bonelijevskog” ekonomičnog pristupa koji gura što više kadrova na stranicu, Cremonin crtež vizualno je slobodniji nego što smo navikli u tradicionalnom Bonelliju. Naglasak nije samo na protagonistima nego i na svijetu koji ih okružuje i to ne samo zbog upotrebe boje, kao još jednog relativnog noviteta u SBE svijetu, nego prije svega samom crtežu koji je zbog tih sloboda ekspresivniji i životniji. Pristupom koji baštini mnogobrojne elemente iz drugih stripovnih tradicija i to ne samo europskih nego i američkih i japanskih, talentirani crtači poput Cremone nesumnjivo pokazuju da SBE želi biti više od starog doma Texa i Zagora.
Karlo Rafaneli